Węgiel lipowy

Węgiel, jest wspaniałym środkiem stosowanym w lecznictwie. W myśl złotej zasady, że siła tkwi w prostocie, nie sposób, spośród naturalnych leków, na pierwszym miejscu nie wymienić węgla. Niemal zapomniany, zepchnięty na ubocze, stosowany regularnie lub doraźnie potrafi zdziałać cuda. Może być stosowany wewnętrznie lub zewnętrznie, a w skrajnych przypadkach, użyty właściwie, ratuje życie. Stare zielniki opisują węgiel lipowy jako niemal panaceum: „Tam, gdzie już nie ma nadziei, spróbujcie jeszcze lipowego węgla sproszkowanego, a wielu chorym uratujecie zdrowie (…)” (Dr E. Muller, Zielnik z 1860r.) lub „(…) jest on nie tylko wypróbowanym środkiem przy wzdęciach, niedoborze soków żołądkowych, zgadze, ale i niezawodnym w kurczach, krwawym kaszlu, suchotach płucnych i gardłowych, nocnych potach, bólach w piersiach i słabości(…)” („Ziołolecznictwo w okresie ezoteryzmu”, 1936).

Istotnie, mówiąc panaceum nie ma tu krzty przesady. Usuwa wzdęcia oraz biegunki, ale to dopiero początek. W przypadku infekcji, przeziębienia czy grypy skutecznie przyśpieszy okres zdrowienia. W bólach brzucha przynosi ukojenie, reguluje prawidłową florę bakteryjną przewodu pokarmowego. Usuwa nieprzyjemny zapach z ust, będący często wynikiem nieprawidłowego trawienia. Pochłania toksyny różnego pochodzenia przez co, stosowany w dużych dawkach, może uratować życie przy ciężkich zatruciach lekami, roślinami, jadami bakteryjnymi, toksynami grzybowymi.

Sproszkowanego użyć możemy zasypując nim trudno gojące się ropiejące rany. Również w tej postaci z dodatkiem zmielonej szałwii jest wspaniałym środkiem do mycia zębów (najlepiej użyć tu węgla lipowego w proporcji 2:1, 3;1).

Z doświadczenia wiemy, że w trakcie nadmiernego spożycia alkoholu, sięgając po proszek węglowy lub węgiel aktywowany osłabimy lub unikniemy zatrucia, a stosując podczas kaca sprawimy, iż twa krócej i mniej dotkliwie. Struktura węgla leczniczego posiada pory, jamki, zachyłki, w które podczas użycia wnikają patogeny. Stosując Carbo medicinalis najlepiej przyjmować go z przegotowaną chłodną wodą, a przy kuracjach nie wolno zapomnieć o przyjmowaniu dużej ilości wody. Nie polecam go jedynie przy zaparciach, gdyż może on pogłębić niepożądany stan. Oprócz tego lek ten jest bezpieczny w stosowaniu, nie powoduje resorbcji z przewodu pokarmowego do krwi, nie wywołuje zatruć. Na śluzówkę przewodu pokarmowego działa osuszająco, lekko ściągająco, utrudnia rozmnażanie bakterii, grzybów oraz tworzenie się biofilmów. Kategorycznie nie należy łączyć węgla z utleniaczami, ponieważ ucierając je w moździerzu może dojść do wybuchu (dawniej sproszkowany węgiel drzewny używany był do wyrobu prochu strzelniczego). Natomiast dobrze jest łączyć go z kwasem galusowym i garbnikami, przez co zwiększa swoje działanie ściągające.

Według Farmakopei Polskiej jednorazowa dawka, przeciwbiegunkowo, wynosi 5-10g, dobowa 15-50g. Przy zatruciach toksynami dawka powinna być odpowiednio większa z dużą ilością wody, a po pewnym czasie należy podać środki solne wywołujące biegunkę, aby usunąć wchłonięte przez węgiel toksyny.

Zatem, biorąc pod uwagę niezwykle szeroki wachlarz zastosowań, nie może zabraknąć węgla leczniczego w każdym gospodarstwie domowym oraz w każdej apteczce.

Waga netto 15 gram

Cena 15 zł